Copper Canyon, kuzeybatı Meksika'daki Chihuahua eyaletinin güneybatı kesimindeki Sierra Madre Occidental'de 65.000 km² büyüklüğünde altı farklı kanyondan oluşan bir gruptur. Kanyonlar, Sierra Tarahumara'nın (Sierra Madre Occidental'ın bir parçası) batı tarafını boşaltan altı nehir tarafından oluşturulmuştur. Altı nehrin tamamı Rio Fuerte'de birleşir ve Kaliforniya Körfezi'ne boşalır. Kanyonun duvarları isminin kökeni olan bakır/yeşil rengidir.
İspanyollar, 17. yüzyılda Copper Canyon bölgesine geldi ve Chihuahua boyunca yerli halkla karşılaştı. İspanyollar için Amerika, altın ve gümüşü keşfetmek ve ayrıca Hıristiyanlığı yaymak için yeni bir ülkeydi. İspanyollar, karşılaştıkları insanlara, yerlilerin adamlarına dedikleri Rarámuri kelimesinden türetilen "Tarahumara" adını verdiler. Bazı bilim adamları, bu kelimenin 'koşan insanlar' anlamına gelebileceğini teorize ediyorlar. 17. yüzyılda, İspanyollar tarafından Tarahumara kabilesinin topraklarında gümüş keşfedildi. Bazıları madencilik çalışmaları için köleleştirildi. Tarahumara'da küçük ayaklanmalar oldu, ama pek işe yaramadı. Sonunda daha arzu edilen topraklardan ve kanyon kayalıklarına çıkmaya zorlandılar.
Copper Canyon'un dağlık bölgelerinin dağ iklimi, Ekim'den Kasım'a ve Mart'tan Nisan'a kadar ılıman sıcaklıklara sahiptir. Kanyonların dibi nemli, sıcak ve yıl boyunca bu şekilde kalır. Nisan-Haziran ayları arasındaki en sıcak aylarda kuraklık, yağışlı mevsimin başladığı Temmuz ayına kadar az yağışlı kronik bir sorundur.
Sierra Tarahumara Occidental bölgesi çok sayıda çam ve meşe ağacı türü içerir. Meksikalı Douglas köknar (Pseudotsuga lindleyana) ağaçları, 2.400 metrenin üzerindeki rakımlarda yüksek platoları kaplar, ancak bölgedeki ormansızlaşma nedeniyle birçok vahşi yaşam türü tehlikededir. Pumalar en uzak bölgelerde yaşar ve nadiren görülür. Yaz yağışlı mevsimden sonra bu üst bölgeler ekim ayına kadar kır çiçekleri ile çiçek açar.
1.200–2.400 metreden meşe ağaçları, gölgeye daha dayanıklı ağaç türlerinin yanı sıra devasa ormanlarda da büyür. Sonbaharda ormanlar And kızılağacı (Alnus acuminata) ve kavak (Populus spp.) ağaçlarından gelen renklerle ışıl ışıl olur. Kurak mevsime uyum sağlayabilen kanyon yamaçlarında çalı ve fundalık ağaçlar yetişir. İri incir (Ficus spp.) ve palmiye ağaçları, suyun bol olduğu ve iklimin tropik olduğu diplerde gelişir.
Ekosisteme Yönelik Tehditler
İnsan nüfusundaki artışlar nedeniyle, Sierra Tarahumara Batı bölgesinin ekosistemlerine yönelik birçok tehdit var. "Turist dostu" bir atmosfer oluşturmak için hükümet tarafından sağlanan fon, çevre ve yerli kültürler için tehdit oluşturuyor. Eski izole dağlık bölgelerde yollar inşa edildi. Yakacak odun için sert ağaçların ve diğer ağaçların kesilmesinin yanı sıra tarım ve otlatma, toprak erozyonu sorununu hızlandırdı. Mesquite (Prosopis spp.) ve çöl demir ağacı (Olneya tesota) ağaçları kesilir ve esas olarak kömür için ABD'ye ihraç edilir. Amapa (Tabebuia chrysantha) ağaçları, bina ve mobilya yapımı için çok değerli kereste verir. Diğer ağaçlar da yüksek fiyatlı keresteleri için kesilip satılmaktadır. Bölgedeki ormanların aşırı hasat edilmesi, imparatorluk ağaçkakanının ve Meksika kurdunun neslinin tükenmesine neden oldu. Orijinal yaşlı ormanların yaklaşık yüzde ikisi kaldı. Bununla birlikte, bölgedeki büyük bir orman hasadı projesi, şimdilik Dünya Bankası tarafından terk edildi. Meksika ormancılık departmanı bu ağaç türlerini "yasal olarak korunan" olarak kabul etti, ancak uygulanması zor.
Hükümet, haşhaş ve kenevir ekimini durdurmak veya yavaşlatmak için önlemler aldı. Büyük bir saturniid güvesi, Rothschildia cincta, ilaçlama tehdidi altındaki türlerden biridir. Kozaları yerli halk tarafından törensel amaçlarla kullanılır.
Bakır, altın ve diğer metaller için açık ocak madenciliği, yalnızca izabe tesislerinden kaynaklanan hava kirliliğine neden olmakla kalmaz, aynı zamanda Tarahumara kurbağasının (Rana tarahumarae) ciddi düşüşüyle de bağlantılıdır. Her nehir sistemi, yakındaki çöl topluluklarında tatlı su kıtlığına neden oldu. Rio Fuerte üzerinde büyük çevre sorunları yaratan ve tropikal orman ve habitatlarda büyük kayıplara yol açabilecek devasa bir baraj inşa ediliyor.
Koruma sürüyor, ancak gayri resmi ve yavaş kalıyor. Meksika'nın çevre yasaları var, ancak mali kaynak eksikliğinden muzdarip. Yaptırım gevşek veya mevcut değil. Ajanslar aktif olarak doğal koruma alanlarının korumasını artırmaya çalışıyor.
Yerli halk
Copper Canyon'un geleneksel sakinleri Tarahumara veya Rarámuri'dir. Resmi bir nüfus sayımı olmadan, Rarámuri halkının nüfusu muhtemelen 35.000 ile 70.000 arasında değişmektedir. Birçok Rarámuri, sıcak yaz aylarında daha serin ve dağlık bölgelerde yaşar ve iklimin daha ılıman olduğu soğuk kış aylarında kanyonların derinliklerine göç eder. Hayatta kalma stratejileri, şehir halkı için çok uzak, kültürlerini kaybetmemek için izole ve bağımsız kalmak için alışılmışın dışında olan alanları işgal etmek olmuştur.
Turizm Copper Canyon için büyüyen bir endüstridir, ancak yerel topluluklarda bunun kabulü tartışılmaktadır. Bazı topluluklar, bölgeyi turistler için çekici hale getirmek için yollar, restoranlar ve konaklama yerleri inşa etmek için devlet fonlarını kabul ediyor. Diğer birçok Rarámuri grubu, şehir hayatından olabildiğince uzak bölgelerde yaşayarak bağımsızlıklarını koruyor. Yaşam tarzları dağlık arazi tarafından korunmaktadır.
Diyetleri büyük ölçüde evcil tarıma dayalıdır, ancak evcilleştirilmiş ineklerden, tavuklardan ve keçilerden, yabani av hayvanlarından ve tatlı su balıklarından elde edilen etlerden oluşur. Mısır (mısır), Rarámuri'nin diyetinin en önemli elyafıdır.
Rarámuri halkı dayanıklılık koşularıyla tanınır. Kanyonlarda yaşayarak, genellikle saatlerce durmaksızın koşarak yaptıkları büyük dikey mesafeleri kat ederler. Rarajipari adı verilen popüler bir Rarámuri topluluğu yarışı, dik kanyonların yolları boyunca tahta bir topa tekme atılarak oynanır.
Turizm
Copper Canyon'u keşfetmenin yürüyüş, bisiklet, araba sürme veya binicilik gibi birçok yolu vardır. En popüler yol trenle, Ferrocarril Chihuahua al Pacífico veya ChePe, Kaliforniya Körfezi'ndeki Chihuahua ve Los Mochis arasındaki Canyon Urique adlı ana kanyon boyunca uzanıyor.
Chihuahua al Pacifico 19. yüzyılın sonlarında başladı. Devrim, finansman eksikliği ve bu tür bir arazi üzerinde bir demiryolu inşa etmenin genel zorluğu, 1961'e kadar tamamlanmasını engelledi. Demiryolu, 39 köprü ve 86 tünel ile 652 kilometre raydan oluşuyor. Toplam yolculuk yaklaşık 15 saat sürüyor ve kasabalardan ve kanyonların yükselen kayalıklarından geçiyor. Demiryolu boyunca, birçok Tarahumaran yiyeceklerini, el sanatlarını ve diğer eşyalarını satışa sunuyor.
Meksika, bu uzak bölgeyi sergilemek için Parque Nacional Barranca del Cobre'yi (Bakır Kanyon Ulusal Parkı) kurdu. Park, Batopilas, Bocoyna, Guachochi ve Urique belediyelerinde bulunmaktadır.
Basaseachic Şelaleleri çevresindeki Basaseachic Şelaleleri Milli Parkı, kanyon alanı içinde yer almaktadır.
