KIZILAĞAÇ Alnus spp. (Betulaceae)
Kızılağaç’ın ülkemiz de doğal olarak yetişen iki türü vardır;
Alnus orientalis (Doğu Kızılağacı)
Alnus glutinosa (Adi Kızılağaç)
Adi Kızılağaç’ın ülkemiz de doğal olarak yetişen üç alt türü vardır;
Alnus glutinosa subsp. glutinosa (Adi Kızılağaç)
Alnus glutinosa subsp. barbata (Sakallı Kızılağaç)
Alnus glutinosa subsp. antitaurica (Toros Kızılağacı)
Ülkemizde Trakya Marmara çevresi, Batı Karadeniz ve Doğu Karadeniz’de saf ve karışık olarak yayılış gösterir.
Çoğunlukla boyu 20-30 m. ye ulaşan düzgün gövdeli ağaç, bazen de çalı halinde bulunur. Narin ve uzun gövdenin önceleri yeşilimsi esmer, düzgün ve parlak bir kabuğu vardır. Kışın yaprağını döken ağaç veya çalı halinde odunsu bitkilerdir. İleri yaşlarda parçalanır, yerini koyu ve kalın bir kabuk alır.
Genel olarak toprak nemi isteği fazla olan kızılağaç fakir topraklar üzerinde de yetişebilir. Köklerinde havanın serbest azotu bağlayan bakteriler ile yumrular meydana getiriler. Bu özelliklerinden dolayı fakir kum topraklarında öncü ağaç olarak dikildikten ve toprak azotça zenginleştikten sonra diğer ağaçlara yer verilir. Kuvvetli kütük sürgünü yaptığından dolayı baltalık olarak işletilir.
Kızılağaçların hafif, hava ile temasta kırmızıya yakın bir renk alan odunları özellikle kontrplak yapımında kullanılır.
Çabuk çürümesi nedeni ile kullanım alanı sınırlı olup, oy macılık, kurşun kalem, kaplama ve kontrplak üretiminde % 0,04 kullanılır.
