HUŞ Betula sp. L. (Betulaceae)
Ülkemizde doğal olarak yetişen türleri;
Betula pendulo Roth. (Siğilli Huş)
Betula pubescens Ehrh. (Tüylü Huş)
Betula medwediewii Reg. (Kızılağaç Yapraklı Huş)
Betula recurvata
Betula browicziana
Doğu, Kuzey, Kuzeydoğu Anadolu’da yayılır. Kızılağaç yapraklı Huş ise lokal bir yayılış göstererek çalı ve ağaççık halinde Çoruh dolaylarında ve Hatila vadisinde bulunur. Yüksek kesimlerde tek başına veya başka ağaçlarla karışık olarak bulunan huşlar 15-20 m’ye kadar boylanabilen çeşitli türlere sahiptir. Soğuğa dayanıklı olup, Türkiye’de ılıman iklimlerden tabi olarak kaçınır.
Gövdelerinin kar beyazı ince kabuğu en karakteristik özelliğidir. Zamanla yatay yönde geniş bantlar halinde kavlar, dökülür. Bunun yerini siyah ve sert bir kabuk alır.
Işık ihtiyacı fazladır. Nemli ve serin yerlerde yetişir. Hızlı büyür. Fakir kum veya kumlu toprakların ağaçlandırılmasına elverişli bitkilerdir.
Ekolojik istekleri yüksek olmayan huşlar çok eski zamanlardan beri kültüre alınmış kıymetli bir park bitkisidir.
Mobilya, kaplama, kontrplak, alet sapları, tarım ve müzik aletleri yapımında kullanılır.
