Cherimoya (Çerimoya) Annona cherimola bitkisinin meyvesidir. Temelde Annonia ve roolinia diye iki ayrı çeşidi bulunmaktadır. Annona çeşidi en tanınan bilinen çeşidirdir. Asimina, Duguetia, Fusaea ve Porcelia ise bu meyvenin en çok bilinen türlerindendir. Meyvenin Annona türünün yaprakları 2–5 cm uzunluğundadır, buna karşın 7–15 cm uzunluğunda 6–10 cm genişliğinde yapraklara sahip türleride vardır. Genellikle küçük bodur ağaçlarda yetiştirilmektedir. Yaprakları ovaldir. Ağaç aşağı yukarı 7 metre boya sahip olup ufak gruplar halinde 6 yapraklı 2,3 cm'lik sarı, kahvrengi tabanı mor benekli çiçekleri bulunmaktadır.
Meyveleri hafif oval, eğer, 10–20 cm uzunluğunda and 7–10 cm çapındadır, yumuşak hafif yumruludur. Meyve eti beyaz olup,içinde koyu kahverengi tohumları bulunur. Tohumları toksik olup yenmez." Şeker elması diye de adlandırılan çerimoya'nın lezzeti muz ve ananas karışımı diye tarif ediliyor. Dünya'nın en lezzetli meyvelerinden biri olarak kabul edilmektedir. O kadar ki Mark Twain , Çerimoya'yı "insanların bilebileceği en lezzetli meyvelerden biri olarak tanımlar.
Peru'da moşe yerlileri meyvelerini, tarımlarını ve sebzelerini sanatlarına yansıtmıştır, çerimoya'da hep seramiklerinde resmedilmiştir.
Çerimoya adı kökenini Keçuva dili'nden almıştır. Bu dilde chirimuya, "soğuk tohumlar anlamına gelir" çünkü bu bitkinin tohumları yüksek rakımlarda çimlenmektedir, bitkinin anavatanıda Güney Amerika'nın ekvator altı sıcak ve ılık bölgelerindeki yüksek rakımlardır. Florida, Belize ve Guatemala da "Tikal", "Canul", "Sartenaya", "San Pablo", "Benque", "Caledonia" ve "Chonox" gibi adlarla bilinmekte ve tüketilmektedir.
Orta ve Güney Amerika, Avrupa ve Uzakdoğu ülkelerinde ve İsrail'de yetiştirilmektedir. Anavatanı olan Güney Amerika'da tropik kuşakta ormanlık bölgelerde yetiştirilen Çerimoyalar 700-2400m rakıma sahip yamaçlarda daha verimli olmaktadırlar. Bitki sıcak iklimlerde yetişmekle en fazla -3,-4 civarında bir soğuğa tahammül etmektedir, ancak bitki büyümesi için özellikle belli dönemlerde serin bir iklime sahip yerlere ihtiyaç duymaktadır. Bitki 1751'de Güney İspanya,1851'de Hawaii'ye getirilip yetiştirilmeye başlanmıştır. Ardından İtalya, Tayvan, İsrail ve son olarak Avustralya, Yeni Zelanda'ya girip yetiştirilmeye çalışılmıştır.
Beyaz, tatlı, kokulu aromalı meyvelere sahip olup, meyveleri çilek, papaya, ananas, Monstera deliciosa karışımı biraz asidik bir tada sahiptir. Tohumları yenmez ve eğer parçalanırsa zehirlidir. Ancak meyveden kolayca ayrıltılabilir. Kabuğuda meyveden ayrılarak etli kısmı yenir zira kabuğunun yenmesinin felç gibi zararları olabilmektedir. Avokado gibi yeşil,kahverengi kabuğu ile olgunlaşmış meyve pütürleri bozulmuş dokusu ile kendini belli eder. Meyveleri buz dolabında iyi muhafaza edilir.
Buna karşın meyvenin tadı türünden türüne değişimde gösterebilmektedir.
Taze Çerimoya'nın yaklaşık %15'i şeker (100 gramda 60 kalori)dir. 100 gram meyvede yaklaşık 20 mg C vitaminine ayrıca B1, B2, B3, B6, Kalsiyum,Demir,Protein ve Fosfor gibi çeşitli vitamin ve minerallere belli ölçüde sahiptir.Çerimoya, cildin saçların tırnakların diş etlerinin, dişlerin ve kemiklerin sağlıklı kalmasında faydalıdır. İçerisinde bulunan A vitamini sayesinde idrar yoları, solunum yolları enfeksiyonlarında vücudun direncini arttırıcı özelliği vardır. İhtiva ettiği B2 vitamini ile Migren türü baş ağrılarının önlenmesinde etkilidir.
Çerimoya'nın çiçekleri hermafroit olsa da, çiçeklerinde kopya poleni kabul etmeyen bir sistem bulunmaktadır.Dahası kısa ömürlü çiçekleri önce dişi ve sonrasında ile belli saatler arası erkek halde kalmaktadır.Genelde çiçek ilk açtığında dişidir ancak sonrası 2.gün geç saatlerde erkek aşamasına girer ve ölür. Bu meyvenin ağacını ufak böceklerin,sineklerin ve kın kanatlıların tozladığı tahmin edilmektedir(Schroeder 1995). Zira arılarda bu ağaç için tozlaşmayı sağlayacak kötü bir vasıtadır. Bir bal arısı, erkek organından polenleri alabilir ancak bir başka ağacın dişi organına bu poleni bırakabilmesi zordur zira dişi organ çepheri bal arısının giremeyeceği kadar dardır. Bu sebeple tozlayıcıların bal arısından küçük olması gerekir. Bunun yanında sıklıkla,özellikle anavatanından uzakta, yetiştiriciler tozlaşmayı sıklıkla el ile veyahut rüzgârın polenleri diğer ağaca bulaştırmasına güvenerek yapmaktadır.
Çerimoya, 6 °C de %85-%90 nem oranında 3-4 gün muhafaza edilebilen bir meyvedir. Çerimoya saklanırken bu hususlar mutlaka dikkate alınmalıdır. Olgunlaşmayı hızlandırmak için kimi halde 1-2 gün 100 ppm etilende bekletme gibi olgunlaştırma muamelelerine başvurulmaktadır, bu sayede çerimoya meyvesi 5 gün içinde olgunlaşabilmektedir.
