Amerika'da yaşayan bir Hristiyan mezhebi olan Amişler'in tarihi 1600'lerin sonlarına dayanıyor. Amişler 17. yüzyılın alışkanlıklarıyla yaşıyor ve teknolojiyi tamamen reddediyorlar.

[attachimg=1]

Amişler, çamaşır ve bulaşıklarını elde yıkıyorlar, akşamları mum ışığında oturmayı tercih ediyorlar, atlı arabanın yanı sıra zaman zaman bisiklet kullanarak ulaşımı sağlıyorlar ve akşama kadar tarlalarında çalışıp günbatımına yakın evlerine çekiliyor.

Kendi özel kiliselerinde ibadet etmeyi tercih eden Amişlerin en çok önem verdiği şeyler, fazla çocuk sahibi olmak, komşuluk ilişkileri ve akrabalarıyla görüşmek.

Giyim tarzlarıyla da farklı olan Amiş topluluğunda kadınlar uzun kollu ve uzun etekli elbiseler giyiyor. Elbiselerini önlük ve 17. yüzyıldan kalma şapkaları ile tamamlıyorlar. Erkekler ise çalışırken askılı elbise, günlük yaşamda ise koyu renk takım elbise giyerek şapka takıyorlar. Evlendikten sonra tüm erkekler sakal bırakıyor.

Almanca'nın farklı bir aksanıyla konuşan ve anadillerini 200 yıla yakın süredir bulundukları Amerika kıtasında da kullanmayı sürdüren topluluk, çocuklarını ilköğretimin ardından okula göndermiyor.

At arabalarıyla ulaşım sağlıyorlar, devlete vergi vermiyorlar, sosyal güvenlikle ilgilenmiyor ve askerlik yapmıyorlar.

1600'lü yılların sonunda Reform hareketi sırasında, doğumundan sonra bir çocuğun vaftiz olmasının mantıksız olduğunu ve herkesin 18 yaşından sonra kendi iradesiyle karar vermesi gerektiğini savunuyorlardı. Katolik Kilisesi ise bu fikre tepki vererek yüzlerce insanı öldürdü. Amişler de öldürülen gruplardan biriydi.