Bursa'nın Yıldırım ilçesine bağlı 5 Kızık köyünden biridir. Bu köylerin adının Kızık Türkmenleri tarafından kurulduğu sanılmaktadır. Ayrıca bu köylerin, Uludağ’ın eteğindeki vadilerin iç ve kenarlarında kısıldıkları için kısık denildiği de söylenir. Hamamı olan Kızık köyüne Kısık-Hamamı denilmiş. Bu köyün kestaneleri çok ünlüdür.
1530 yılı tahrir defterinde adına rastladığımız köy, Orhan Bey'in vakıf köyüdür. Bu tarihlerde köyde ancak 1-2 hane yaşamaktaydı. Köylünün anlatımına göre köyü, Orhan Bey döneminde 7 hane kurmuş. Köyün, Bizans döneminde de yoğun olarak kullanıldığı anlaşılmaktadır. Nitekim Ereniçi, Kuyruk Dere, Kurtini, Küçüksivri, Taşağıl, Bıçkıpınarı, Bednos Kaya, Çiftlikiçi, Ünzile Pınarı gibi yerlerde eski yerleşim kalıntısı izleri vardır. 1895 ve 1908 Yıllığı’na göre 77 hane bulunan köyde, 1927 yılında 468 kişi yaşamaktaydı.
İşgal yıllarında diğer Kızık köyleri ile birlikte silah arama bahanesiyle basılıp köylüye zarar verilmiş. Köylülerin ifadesine göre bu sırada 57 kişi yaşamını yitirmiş. Her tarafından su fışkıran köyün suyu Çanakçı, Kürekli, Kuyruk ve Öreniçi mevkilerinden gelmektedir. Ağaçlar içinde bir dere kenarında kurulmuş olan köyde, 1990 yılında 782 kişi yaşamaktaydı. Köy yakınlarında Nebi Dede adında bir adak yeri vardır. Köyde, Korusu markasıyla satılan bir su işletmesi bulunmaktadır.
