Ilıman yaprak döken ormanlar esas olarak ABD'nin doğu yarısında, Avrupa'nın çoğunda, doğu Asya'da, Güney Amerika'nın güney ucunda, doğu Avustralya'da ve Yeni Zelanda'da bulunur. Ilıman yaprak döken orman toprağının, orada bulunan bitki yaşamını desteklemek için besin açısından yoğun olması gerekir.
Yaprak döken ağaçlar, yaprak dökmeyen ağaçların aksine, sonbaharın sonlarında yapraklarını kaybetmeye başlar ve ilkbahara kadar bir dinlenme dönemine geçerek kışın başlangıcında tamamen dökülür. Sonbaharın başlarında, her gün güneş ışığı miktarı gittikçe küçüldükçe, ağaçlar yapraklarından klorofil çekerek çeşitli altın, turuncu ve kırmızı tonlarına dönüşmelerine neden olurlar. Yaprak döken ağaç örnekleri şunlardır:
• Çeşitli akçaağaç türleri
• Ohio buckeye
• Atkestanesi
• Amerikan külü
• Kağıt huş ağacı
• Böğürtlen
• Sarı ağaç
• Pamuk ağacı
• Vb
Bu ormanların içinde çam ağaçları ve diğer kozalaklı ağaçlar gibi bazı yaprak dökmeyen ağaçlar bulabilirken, bu bölgelerdeki ağaç yaşamının çoğunluğu bu tür yaprak döken ağaçlardan oluşur.
Ilıman Yaprak Döken Orman Biyomu Bölgeleri
Ilıman yaprak döken orman, her biri daha büyükten küçüğe kadar farklı bitki örtüsü türlerine sahip beş tanınmış katman veya bölge içerir.
İlk bölge, 60 ila 100 feet yüksekliğinde ve akçaağaç, dişbudak, karaağaç, kayın ve diğer ağaçları içeren ağaç tabakasıdır. İkinci bölge, gölgelik ve kızılcık gibi bitkilere ev sahipliği yapan fidan veya küçük ağaç tabakasıdır. Üçüncüsü, ormangülü, açelya, dağ defnesi ve huckleberries bulacağınız çalı tabakasıdır. Dördüncü bölge, birkaç yaylı bumeri barındıran bitkisel tabakadır. Son olarak, beşinci bölge, zemin tabakası, likenler ve yosunlar içerir.
Yaprak döken ormandaki bitkiler ve hayvanlar hakkında daha fazla bilgi edinin.
Alfisoller: Besleyici Bir Toprak
12 Farklı toprak türünü içeren Amerikan toprak taksonomi sistemi altında, eyaletteki ılıman yaprak döken ormanların çoğu alfisollere veya kahverengi orman topraklarına yol açar. ABD'nin çoğunda bulunabilen ancak özellikle Orta Batı'da yoğunlaşan alfisoller, dünya nüfusunun yüzde 17'sini destekliyor. Bu bir milyardan fazla insana denk geliyor.
Bunlar orta derecede süzülmüş topraklardır. Yüksek doğurganlığa sahip oldukları kabul edilir, bu da akçaağaç ağaçlarının ve ılıman yaprak döken ormanları biberleyen diğer geniş yapraklı türlerin büyümek ve gelişmek için çok fazla besin gerektirdiği göz önüne alındığında mantıklıdır. Yüksek doğurganlıkları, ılıman yaprak döken ormanların tanım gereği yılın çoğu için elverişli hava koşullarına sahip ılıman iklimlerde oturmasıyla artar.
Bu ağaçlardan düşen yapraklar, diğer ölü organizmalarla birlikte toprağı besinlerle zenginleştirir, bu da maddeyi ve besinleri toprağa ve bölgedeki diğer ağaçlara/bitkilere geri döndürür. Bu, ormanın alfisollerin besin yoğunluğunu korumasını sağlar.
Ultisols: Güneydoğu Kralı
Ultisoller, alfisoller gibi, gezegen nüfusunun yüksek bir kısmını destekler-yaklaşık yüzde 18. Ancak bunlar daha sıcak hava topraklarıdır ve bu nedenle esas olarak ABD'nin Güneydoğusunda, kuzey Florida'dan batıya, Louisiana'ya ve kuzeyden Pennsylvania'ya kadar uzanmaktadır.
Kırmızımsı ya da sarımsı olması, okside demir içeriği yüksek sayesinde eğilimindedir. Her ne kadar besleyici olsalar da, 18.yüzyıldaki Sömürge zamanları ile 1800'lerin ortasındaki iç savaş arasında Güneydoğu'da yapılan tarımın bir sonucu olarak büyük ölçüde bozulmuşlardır.
