Mavi pembe yapraklı bir bitkidir. Turunçgillerdendir fakat diğerlerine göre soğuğa oldukça dayanıklıdır. Oldukca yavaş büyür. Meyve vermesi için üç yaşına gelmesi gerekir. Turunçgiller arasında en ağır meyvedir. 1-1.5 kilo, bazen 4.5 kilo bile olabilir. Meyvesinin boyu eninden fazladır; genelde 12-15 cm arasında olur. Meyveler kaba dokulu, gevşek yapılıdır. Kabuğu kalın, sert ve kendine has bir kokusu vardır. Dış kabuğu pütürüklüdür. Olgunlaşan meyveler ağaç üzerinde duramazlar ve yavaş yavaş dökülürler.
Yetiştirildiği Yerler : Güney Avrupa, Hindistan’da, ülkemizdeyse Akdeniz, Ege ve Doğu Karadeniz Bölgesi’nde yetişmektedir.
Toplanması-Saklanması: Bazı dönemler yaprakları bazı dönemler çiçekleri bazı dönemler meyveleri toplanır bu yüzden belirli bir toplanma dönemi yoktur. Çiçek vermeden önce yaprakları toplanır. Meyvesi olgunlaştığında ister taze ister kurutularak tüketilebilir.
Bileşeni: Adı Hesperidin olan bir glikozit içermektedir. Bu madde P vitaminine eşdeğer olarak kabul edilir.
Faydaları :-Yutulmadan kabuklarının çiğnenmesi diş eti rahatsızlıklarına iyi gelir ve ağız kokusunu giderir.
-Safra kaynaklı kusmayı tedavi eder, safra sorununa iyi gelir.
-Mide ve karaciğerdeki yanmaya iyi gelir.ağaç-kavununun-faydaları
-Kalbi güçlendirir. Çarpıntıyı keser.
-Sıtma hastalığı tedavisinde yardımcıdır.
-Yaprağını koklamak baş ağrısına iyi gelir; rahatlatır.
-Ağaç kavunu kurusu güveleri kovmada yardımcı olduğu için elbiselerin arasına konulabilir.
-Kaynatılarak elde edilen suyu eve güzel bir koku verir.
