DOĞAYI HOR GÖREN GELECEĞİ ZOR GÖRÜR.

Alman dağcılar tarafından adlandırılan (“peri masalı çayırları”) ve yerel olarak Joot olarak bilinen Fairy Meadows, Nanga Parbat'ın ana kamp alanlarından birinin yakınında bulunan bir otlaktır. Deniz seviyesinden yaklaşık 3.300 metre yükseklikte, Nanga Parbat'ın Rakhiot yüzünde zirveye çıkan yürüyüşçüler için başlangıç noktası olarak hizmet ediyor. 1995 Pakistan Hükümeti Fairy Meadows'u Ulusal Park ilan etti.


Nanga Parbat

Fairy Meadows'a, Raikot Köprüsü'nden başlayan on beş kilometrelik bir jipli yolculukla ulaşılabilir. Köprüden köye giden tehlikeli ve dar çakıllı dağ yolu, yalnızca ziyaretçilere ulaşım sağlayan yerel halkın kullanımına açıktır. 2013 yılında, Dünya Sağlık Örgütü bu yolu Dünya'da ki en ölümcül ikinci yol olarak ilan etti. Tato'dan itibaren, Fairy Meadows'a beş kilometrelik bir yürüyüşle yaklaşık üç ila dört saat sürer. Çayır, Rakhiot vadisinde, Nanga Parbat'tan kaynaklanan ve sonunda ovaya düşen bir dereyi besleyen Rakhiot buzulunun bir ucunda yer alır. 1992'den beri yerliler bölgede kamp alanları işletiyorlar.

Fairy Meadows'ta altı aylık turizm sezonu Nisan ayında başlar ve Eylül ayının sonuna kadar devam eder. Turistler, "Raikot Serai" olarak bilinen 800 hektarlık (2.000 dönüm) alana yayılan kamp alanında konaklıyor. Fairy Meadows bölgesi kısmen gelişmiş olsa da, ağırlıklı olarak yiyecek, ulaşım ve konaklama hizmetleri sağlayarak turizmden yaklaşık 17 milyon PKR gelir elde ediyor. Fairy Meadows'a giden yol, bugün yerlileri istihdam eden Tuğgeneral M. Aslam Khan (M.C, H.J, F.K), Birinci Komutan Gilgit Scouts tarafından yapıldı. Yerel halk, ormanı korumak ve bölgede turizmi teşvik etmek için kereste çıkarımını durdurdu. Bu yerin çayırlar dışındaki ana cazibe merkezi Nanga Parbat Dağı'nın manzarasıdır. Turistler genellikle Fairy Meadows'tan dağın ana kampına yürüyüş yaparlar.

Çayır, kalın alpin ormanlarıyla çevrilidir. Yüksek rakımlı alan ve kuzeye bakan yamaçlar çoğunlukla Ağlayan çam, Himalaya ladini ve Himalaya köknarı ağaçlarının bulunduğu iğne yapraklı ormanlardan oluşurken, yüksek rakımlı alanlarda az güneş ışığı alan huş ve söğüt bodur çalıları bulunur. Güney yamaçlar ardıç ve fundalıklarla, yani Juniperus excelsa ve J. turkesticana ile yoğunlaşmıştır. Alçak rakımlarda bulunan başlıca bitki, sarı dişbudak, taş meşe ve Pinus gerardiana'nın aralarında yayıldığı Artemisia'dır. Araştırma, Pinus wallichiana Pinus peuce arasında benzerlikler olduğunu öne sürdü.

Memeliler arasında, bölgede sayıları azalmakta olan birkaç boz ayı bulunur. nesli tükenmekte olan bir tür olarak kabul edilen misk geyiği de bulunmaktadır.