Eskiden Stanley Şelalesi olarak bilinen Boyoma Şelalesi; her birinin yüksekliği 5 m'den fazla olmayan ve bir yol boyunca 100 km'den fazla uzanan yedi katarakt dizisidir. Kongo Demokratik Cumhuriyeti'nin Orientale Eyaletindeki nehir limanı kasabaları Ubundu ve Kisangani (Boyoma olarak da bilinir) arasındaki Lualaba Nehri'nin eğrisi.Yedi şelalenin toplam 61 düşüşü var m. Hem Niagara Şelalelerini hem de Iguazu Şelalelerini aşan, hacim bakımından yıllık akış hızı açısından dünyadaki en büyük şelaleyi oluştururlar.
İki büyük Şelale, Ubundu'nun aşağısında, ulaşılması zor, dar ve kıvrımlı bir dere oluşturan ilk Şelale ve Kisangani'den görülüp ziyaret edilebilen son Şelaledir. Akıntıların dibindeki Lualaba, Kongo Nehri olarak bilinir. 1 metrelik bir taşıma demiryolu, Kisangani ile Ubundu'yu birbirine bağlayan akıntı dizisini atlıyor.
Boyoma Şelalesi'ndeki yedi çağlayanın sonuncusu, nehirde balık tutmak için özel bir teknik geliştiren yerel Wagenya balıkçılarına atıfta bulunarak Wagenia Şelalesi olarak da bilinir. Su akıntısının kayaya oyduğu deliklere sabitlenmiş akıntılar boyunca ahşap tripod sistemleri inşa ediyorlar. Bunlar büyük balıkları tuzağa düşüren sepetler için çapa görevi görür. Balıklar için suları "elemek" için sepetler akıntıya indirilir. Bu sepetler oldukça büyük olduğundan ve sadece büyük balıklar tuzağa düşürüldüğünden oldukça seçici bir avlanma yöntemidir.
Şelalelere eskiden bölgeyi keşfeden ve Wagenya'nın balıkçılık tekniğini fark eden Henry Morton Stanley'nin adı verilmiştir. Stanley'e göre, "...yerlilerin kayalardan yararlanarak, çapı 6 inç olan ağır direkleri dik olarak sabitlemeleri sağlandı ve bunların her birine, rattan kamış kablo aracılığıyla devasa balık sepetleri bağladılar. Orada Her gün nehrin her iki yakasına muhtemelen altmış ya da yetmiş sepet konuluyor ve bazıları boş olarak getirilse de, genel olarak oldukça başarılı görünüyorlar, çünkü yarım düzine sepetten yirmi sekizi... büyük balıklar toplandı..."
