Sarı kiraz kuşu (Emberiza citrinella), kiraz kuşugiller (Emberizidae) familyasına ait bir ötücü kuş türü. Günümüzde bazı araştırmacılar tarafından ispinozgiller familyasında sınıflandırılmıştır. Ayrıca sarı çinte, sarı yelve olarak da adlandırılır. Vatanı Avrasya olan bu kuş türü Yeni Zelanda ve Avustralya'ya sokulmuştur. Avrupa'da yaşayanların çoğu yıl boyunca üreme bölgelerinde kalırken doğuda yaşayan alt türleri kısmen göçmendir ve popülasyonun çoğu kışı geçirmek için güneye iner. Erkeğin kafası parlak sarı, sırtı çizgili kahverengi, kuyruk sokumu kızıl kahverengi ve karnı da sarı renklidir. Dişi ve erişkin olmayanların tüyleri erkeklerin daha mat renklisidir. Çalılık ve orman kenarlarında açık alanlarda yaygın olarak yaşarlar. Şakıması en yakın akrabası ak başlı kiraz kuşuna benzer.
Üreme mevsimi nisan ve mayıs aylarında dişilerin yere yakın ve gözden uzak yerlere yuva yapmasıyla başlar. Dişiler üzeri ince koyu renkli çizgilerle kaplı 3-5 yumurta yumurtlar. Dişiler 12-14 günlük kuluçka süresinden sonra yavruların bakımını palazlanana kadar 11-13 gün kadar daha devam ederler. Hem erkek hem de dişi yuvadaki yavruları birlikte besler ve yılda iki ila üç kere çiftleşirler. Yuvalar kemirgenler ile kargalar tarafından tehdit altındadır ve erişkin kuşlar da yırtıcı kuşlar tarafından avlanırlar. Sarı kiraz kuşu üreme mevsimi dışında sürü hâlinde olmak üzere yerde beslenir. Gıdaları genellikle tohumlardan ve üreme döneminde bazı omurgasızlardan ibarettir. Tarım uygulamalarının değişmesi sonucunda Batı Avrupa popülasyonları azalma gösterse de sayılarının çokluğu ve geniş yaşam alanları nedeniyle Dünya Doğa ve Doğal Kaynakları Koruma Birliği tarafından asgari endişe altındaki türler arasında listelenmiştir.
Bu göz alıcı kuş Robert Burns ve John Clare'in şiirlerine konu olurken kendine özgü şakıması Beethoven ile Messiaen'ın eserlerine ilham kaynağı olmuştur.
TaksonomiKiraz kuşugiller (Emberizidae) familyası büyük çoğunluğu Amerika kıtalarında yaşayan yaklaşık 300 kadar tohumcul kuş türünü içinde barındırır. Bu familyada sınıflandırılan ve kırktan fazla üyesi bulunan Emberiza cinsi ise Eski Dünya'da bulunur. İçinde bulunduğu cins içinde sarı kiraz kuşunun en yakın akrabası ak başlı kiraz kuşudur ki bazen bu iki tür aynı tür olarak da sınıflandırılmıştır. Emberiza stewarti ve bahçe kiraz kuşu da yakın akrabalarıdır. Yaşam alanının kesiştiği yerlerde sarı kiraz kuşu ile ak başlı kiraz kuşu çiftleşmektedir. Sarı kiraz kuşunun baskın olduğu melezlerin bulunduğu bölgeler giderek doğuya doğru kaymaktadır.
Sarı kiraz kuşu 1758 yılında Linnaeus tarafından günümüzdeki bilimsel adı ile Systema Naturae adlı eserinde tanımlanmıştır. Cins adı Emberiza Eski Yüksek Almanca'da kiraz kuşu anlamına gelen embritz sözcüğünden türetilmiştir. Epitet citrinella ise İtalyanca küçük sarı kuş demektir.
Alt türleriÜç alt türü sınıflandırılmaktadır. E. c. citrinella (Linnaeus, 1758) İngiltere'nin güneydoğusunda, Avrupa'nın büyük bir bölümünde doğuda Rusya'nın kuzeybatı köşesiyle Ukrayna'nın batısına kadar olan bölgede yaşar. E. c. caliginosa (Clancey, 1940) İrlanda'da, Man Adası'nda ve İngiltere'nin güneydoğusu hariç olmak üzere Büyük Britanya'da bulunur. E. c. erythrogenys (Brehm, 1855) Rusya'da, Ukrayna'nın merkez bölgelerinde, Balkanların doğusunda Sibirya'ya ve Moğolistan'ın kuzeybatısına kadar olan bölgede ürer ve ayrıca Karadeniz'in doğusu ile Kafkaslar'da ayrık popülasyonları da bulunur.
Fiziksel özellikleriİri bir kiraz kuşu olan sarı kiraz kuşu 16-16,5 cm. boyundadır ve 23 ila 29.5 cm. arasında bir kanat açıklığına sahiptir. Ağırlığı 20 ila 36.5 g. arasında değişir. E. c. citrinella alt türünün erkekleri parlak sarı başlıdır; sırtları kalın kahverengi çizgilidir, kuyruksokumları kızıl kahverengi, karnı sarı, kuyruğunun dış tüyleri beyazdır. Dişilerin renkleri erkeklere göre daha soluktur. Tepeleri, göğüsleri ile yanları daha az çizgilidir. Her iki cinsiyette de Üreme dönemi dışında yeni tüylerin koyu renkli kenarları sarı tüylerin daha az dikkat çekmesine neden olur. Genç kuşlar erişkinlere göre daha az sarı ve mat renklidir; kuyruksokumları daha soluktur.
Üreme döneminden sonra sekiz hafta boyunca erişkinler tüm tüylerini dökerek değiştirir. Erkeklerin rengi her tüy dökümünden sonra daha da sarılaşır. Genç kuşlar plazlandıktan kısa bir süre sonra baş, gövde ve örtücü tüyler olmak üzere kısmen tüy değiştirirler.
Alt türler arasında farklılıklar az dikkat çekicidir ve yaşam alanının örtüştüğü yerlerde geçişler kademelidir. E. c. caliginosa alt türünün erkekleri E. c. citrinella alt türüne göre biraz daha küçük ve koyu renklidir, aynı zamanda sırtındaki çizgiler daha yoğundur, başındaki sarı tüyler yeşile çalar ve yanlarında daha fazla kızıl kahverengi tüy görülür. Doğuda yaşayan E. c. erythrogenys alt türü ise E. c. citrinella alt türünden daha soluk ve daha az çizgilidir. Yanları, kuyrukaltı ve kanatlardaki çizgiler daha beyazdır; başı da daha parlak sarı renklidir.
Özellikle soluk renkli E. c. erythrogenys alt türünde olmak üzere dişiler ve genç kuşlar ak başlı kiraz kuşu ile karıştırılabilirler ama her zaman için tüyleri sarıya çalar , kuyruksokumları daha soluk kızl kahverengidir ve üst tüyleri daha tekdüzedir. Bahçe kiraz kuşu da kuyruksokumunun boz rengi ile dişi ve genç sarı kiraz kuşundan ayırt edilebilir. Ak başlı kiraz kuşu ile melez erkekler genellikle beyaz yüzlüdür ve başlarında, karınlarında ve uçuş tüylerinde biraz sarılık bulunur. ancak dişi melezler melez olmayan sarı kiraz kuşundan ayırt edilemez.
Üreme ve BeslenmeKuşların doğal besini tohumlar, yavruları beslerken ise, tohumlarla birlikte böceklerdir. Yuvalarını yere yaparlar. 3-6 arası yumurta, kiraz kuşunun kılımsı yuva özelliklerini taşıyan yuvalarında bulunur.
Yaşam alanıAvrupa ve Asya'da kuşların çoğu yerleşiktir, fakat bazı kuzey kuşları kışın güneye göç ederler. Açık alanlar ve çalılık ve ağaçlar bulundukları yerlerdir. Kışları küçük sürüler halinde toplanarak göç ederler.
DağılımıAvrupa'dan Asya'ya kadar olan bölgelerde bulunur. Bununla beraber, 1862'de Yeni Zelanda'da da tanımlanmıştır. Günümüzde Yeni Zelanda'da ciddi şekilde sayısı azamakta olan Avrupa'dan daha fazla bulunması muhtemeldir.
DiğerAvusturyalı piyanist, Karl Czerny, sarı kiraz kuşunun şakmasının, Beethoven'nın 5. Senfonisinin ilham kaynağı olduğunu ileri sürmüştür.
